پدافند غیر عامل از جمله موضوعاتی است که در سال های اخیر در طرح ها و برنامه های شهری مورد توجه قرار گرفته است. در حال حاضر در طرح های جامع شهری این موضوع شامل ضوابط مشخص در مورد مکانیابی، کاربری ها و مقاوم سازی بناها می باشد که میتواند برای هر شهری استفاده شود. مخاطرات طبیعی نیز یکی از مهمترین عوامل انهدامی سکونتگاه های انسانی شناخته شدهاند. بررسی آثار سوانح طبیعی بر سکونتگاه های انسانی، بویژه شهرها از جمله مسایل مهم مورد توجه برنامهریزان شهری است. کشور ایران به علت موقیعت جغرافیایی خود (قرارگیری بر روی کمربند زلزله جهان) بطور مکرر با وقوع سوانح طبیعی، به خصوص زلزله مواجه بوده است؛ بافت های فرسوده شهری و سکونتگاه های حاشیه ای و غیر استاندارد در کشورهای در حال توسعه، بنا به دلایلی از قبیل عدم رعایت معیارهای فنی و مهندسی در ساخت بنا، شبکه ارتباطی ناکارآمد، فقدان تاسیسات و تجهیزات شهری، بیشتر از سایر بافتهای شهری در معرض بحرانهای طبیعی و انسانی قرار دارند. لذا ضرورت کاهش آسیبپذیری در برابر سوانح و حوادث یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی کالبدی و برنامهریزی شهری محسوب میشود. تحقیق حاضر از نوع کاربردی است و با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و داده های میدانی و با استفاده از ارزیابی تحلیل محتوا به تشریح هدف این مقاله یعنی ارزیابی و تحلیل وضعیت آسیب پذیری بافت بازسازی شده محله باغ نرده شهر اسلامشهر بر اساس اصول پدافند غیرعامل پرداخته است و به این نتیجه رسیده است که بازسازی بافت فرسوده محله مورد مطالعه به دلیل عدم توجه به استاندارد سازی، طول معابر کمتر از 4 متر نسبت به سطح محله، تراکم جمعیتی و تراکم واحد مسکونی بالا، در برابر بحران هایی نظیر زلزله از آسیب پذیری بالایی برخوردار می باشد.