Title: Establishment of charitable associations and Iranian schools in Eshgh Abad and Tashkand during Qajar dynasty (1907 â 1927)

عنوان: تأسیس انجمن‌های خیریه و مدارس ایرانی در عشق‌آباد و تاشکند در دوره قاجار 1325 ق تا 1345 ق/1907 تا 1927م
نویسنده(گان): صفدر لرستانی,علیرضا علی صوفی,آرزو رمضانی
Author(s): S Lorestani,A Alisufi,A Ramezani

منبع: پژوهش های تاریخی : Volume 6, Issue 2, 2014 , Pages 1-18
نمایه شده در: Iranian Journals

شناسه اختصاصی:
IRDOI
344-921-287-892
[برای لینک دادن به این صفحه]
لینک دانلود: [دانلود مستقیم]
در این پژوهش، نقش انجمن‌های خیریه و مدارس ایرانی که در اواخر دوره قاجار برای ترویج زبان و ادب‌فارسی در آسیای مرکزی، شهرهای عشق‌آباد و تاشکند، شکل گرفتند بررسی می‌شود. در اواخر دوران قاجار، به علت وضع بد اقتصادی تعداد کثیری از ایرانیان، به ویژه اقشار ضعیف و فاقد تخصص، به خارج از مرزها، خصوصاً آسیای‌مرکزی مهاجرت کردند. در راستای این مهاجرت، تجار و مسئولان تدابیری برای سازمان‌دادن و رسیدگی به امور مهاجران ترتیب دادند و اقدام به تشکیل انجمن‌های خیریه کردند. تجار و بازرگانان ایرانی برای کمک به فقرا و اقشار کم‌درآمد، موفق شدند با کمک‌های مالی خود، در این شهرها انجمن‌های خیریه‌ای تشکیل دهند تا اطفال فقرا بتوانند به تحصیل بپردازند. حال این سوال مطرح می‌شود که مدارس و انجمن‌های خیریه تشکیل‌شده، تا چه اندازه در ترویج زبان و ادب‌فارسی در آسیای‌مرکزی تأثیرگذار بوده است؟ فرضیه این است که این انجمن‌های خیریه، مدارسی برای اطفال ایرانیان تأسیس کردند و هزینه آن‌ها را متقبل شدند و آنان نقش مهمی، در ترویج زبان و ادبیات‌فارسی و تعلیم و تربیت ایرانیان مهاجر بر عهده داشتند.

The present research investigates the role of charitable associations and Iranian schools located in central Asia (Eshgh Abad and Tashkand) in the promotion of Persian language and literature in late Qajar era. Charitable associations were hold in the cities by Iranian businessmen to help poor and low-income people to be able to send their children to school. Besides, the article aims at studying the extent to which Iranian schools and charitable associations were influential in developing Persian language and literature in central Asia. As a large number of poor people with no expertise immigrated abroad, especially to central Asia, businessmen and officials took measures to organize and look after immigrants and established charitable associations. Therefore, the hypothesis examined is that the associations established schools for Iranian children and paid for them. Such actions play an important role in not only the development of Persian language and literature but also the education of Iranian immigrants.

در صورتی که تاکنون مقاله‌ای در اسکوپوس یا وب آو ساینس داشته‌اید ابتدا پروفایل خود را در سای اکسپلور بیابید و ادعای پروفایل نمایید.

در سای اکسپلور فاقد پروفایل می باشم.