رویکرد اعمال سیاست همکارانه در امر تصفیه بین دو یا چند واحد آلاینده، نگرشی نو در مدیریت زیست محیطی حوضه آبریز با دیدگاه اقتصادی می باشد. منابع آلوده کننده با هزینه کنترل آلودگی زیاد سعی دارند با ایجاد شراکت با واحدهای آلوده کننده دیگر و ایجاد تصف یه خانه مشترک، نسبت به کاهش هزینه های خود و هزینه های کلی سیستم اقدام نمایند. کارایی مدل پیشنهادی با استفاده از اطلاعات کمی و کیفی رودخانه زرجوب واقع در استان گیلان ارزیابی شده است. سناریوی تجارت غیر همکارانه و سه سناریوی اصلی که جهت تجارت همکارانه مورد توجه قرار گرفتند به ترتیب از لحاظ متوسط درصد افزایش اکسیژن محلول 38/66،40 و 46 از لحاظ کاهش هزینه های کنترل آلودگی نسبت به حالت اولیه 1/591،1/899،1/363 و 1/718 میلیارد تومان صرفه جویی و از نقطه نظر متوسط ر یسک تخطی از استاندارد احتمال های 17/.،1./.،1/. و 17/. را کسب کرده اند. بدین ترتیب اجرای مدل تجارت مشارکت، می تواند در بهینه کردن مدیریت کیفی آب رودخانه نقش بسزایی را ایفا کند.